Over de helft

Laat ik eerst beginnen met twee felicitaties, allebei een dag te laat. Maciek, van harte en Thea. Sorry, gisteren was een hele drukke dag. Ook na het eten en er vlak voor kon ik even geen tijd vrij maken om jullie dit te schrijven. Ik hoop dat jullie een goede dag hebben gehad. Ik hier in ieder geval wel. Maciek, ik ben inmiddels gekomen tot aflevering zeven van Breaking Bad. Verslavend goed.

Ja sorry D, maar ik had toch echt wel een beetje genoeg bomen, zand en impala's gezien na ongeveer 15 uur spotten. Gelukkig werden we toen dus nog wel wakker geschut door een olifanten groep en ik had geloof ik de zebra's en struisvogels nog niet genoemd. Sommige mensen doen een week Krugerpark, ik vond eigenlijk zo twee dagen wel prima. Maar onthoud een ding, het was wel geweldig.

Ik heb jullie top vijfjes beloofd, maar die heb ik nog even niet gemaakt. Dinsdagmiddag was ik zo moe, ik had mijn middag vrij en heb in totaal drie en een half uur geslapen. Het blijft echt heel vermoeiend dat vroege opstaan en maar door jakkeren. De Dillenburgers weten het, als ik drie vroege achter elkaar heb, loop ik al te mopperen. Hier beleef ik nu mijn 24e dag op rij dat ik om zes of zeven uur moet beginnen, en dan ga ik soms ook nog te laat slapen ook. Maar eerlijk gezegd voel ik me nu, net na weer een dag (opnieuw de Quarantaine uit mogen leggen, mijn specialiteit) eigenlijk best uitgerust.

Charlotte die in haar hand was gebeten is ook vertrokken. Raar, want zij was hier zo op haar plaats. Zondag gaan Ellen, Vera, Molly en haar vriend Loyd, die hier maar een week was, ook weg. Helaas zal dan ook Marie weg gaan. Het is niet anders. Ook Molly zal een groot gat achter laten. Ze doet me heel erg aan Rianne denken...

Er heeft zich nu wel een leuk groepje gevormd. Nico, Willemijn, Marie en ik trekken veel met elkaar op. Vooral de humor van Nico is hilarisch. Hij is ook een grote fan van Monty Phyton. Eergisteren hebben we een leuk spel gespeeld, en vanavond gaan we de pooltafel eens proberen. Gisteren hebben we ook nog met wat anderen erbij Uno gespeeld. En zo blijft het leuk om te zien hoe de groep veranderd. Ik vind het eigenlijk steeds leuker worden. Gisteren is ook Iara uit Zwitserland gekomen. Een hele leuke vrouw, en net weer ietsje ouder, ik geloof 24 jaar. Zij staat zeker in de top vijf leukste vrijwilligers. Maar dat dus later.

Goed vooruit dan, laat ik die dan nu doen, de top tien leukste vrijwilligers dan maar gelijk. Ik hoor eigenlijk met nummer tien te beginnen om de spanning op te bouwen, maar ik doe het precies andersom.

1. Nicole, ze was er maar een week, maar heel erg leuk.
2. Marie, ook leuk, en heel gezellig om mee te kletsen.
3. Nico, uit de VS, en heel grappig.
4. Iara, ze is er nog maar net, maar nu al heeft ze een verpletterende indruk achter gelaten.
5. Willemijn, die ons groepje van vier compleet maakt.
6. Lotte, ook deze week al weer mijn teamleidster.
7. Ben, ook een teamleider en heel erg aardig.
8. Nico, al weer een teamleider, en mijn voetbal maatje, waarmee ik over de Champions League praten kan. Ajax heeft Real gepakt, haha. Helaas voor Nico ligt Dortmund er wel uit...
9. Marc en Michelle, van de huwelijksreis. Michelle is nog student, Marc is politieagent.
10. Bob. Een hele bijzondere man, waar ik ook al veel mee heb gepraat. En dan staat Lynne ook op 10, super aardig en heel behulpzaam.

Altijd gevaarlijk, omdat je dan weer andere mensen niet noemt. Een paar dan, Vera, Sarah, Emma, Lucy, Carol... Het zijn er zoveel.

Verder weer mijn was laten doen bij de laundryservice. Je brengt het in de ochtend en dan is het 's middags gewassen klaar. Ideaal. Een raar gevoel dat ik een van langsten hier ben nu. Ik weet bijna alles wat er moet gebeuren, en heb dus nu ietsje meer overzicht. Toch blijf ik ook weer elke dag iets leren. En mag ik soms ook nog zelf anderen iets bijbrengen. Wat wil je nog meer. Zo was Marie eergisteren heel blij met een goed gesprek over verschillende levenswijsheden. Over hoe anderen naar je kijken en wat anderen van je vinden, en hoe je die het beste gewoon kan laten praten, dat soort dingen. Ja ja, die gekke oude Karel heeft toch nog hier en daar wat opgepikt van het leven... En een reis als dit neem je vooral altijd met je mee.

Tijd om weer onder de hemel te gaan douchen. Deze keer zonder aapje. En dan proberen op tijd voor de bel terug te zijn.

Foto's pakt deze site nog steeds niet. Het internet is te zwak. Het is super traag. Ik blijf het proberen, maar jullie moeten nog meer geduld hebben.