Snorkelen

Wat een dag. De trouwe volgertjes hebben er even op moeten wachten, deze keer toen jullie wakker werden geen verhaaltje. Maar nu staat ie er weer op, ietsje later.

The Great Barrier Reef. Wat een schitterend gebied. Een ongelofelijk lange strook langs de oostkust met de mooiste koraal die je je maar voor kunt stellen. We voeren om 8.15 u weg uit de haven van Port Douglas. Ik was dus samen met Nadia, heel gezellig. Beetje dom, ik moest halverwege de wandeling nog even terug om een handdoek te halen, maar we waren toch prima op tijd. Goed, de reis begon. Er was eerst een mooie, grappige uitleg en al snel kwamen we bij de eerste plek om te snorkelen. Iedereen trok een wetsuit aan, zo'n zwart duikpak. Compleet met gele flippers aan onze voeten en een duikbril met snorkel mondstuk. Ik kon een bril kiezen die min 6 glazen had. Top, want in Ecuador had ik dat niet toen ik daar snorkelen ging, en dat was dus tien keer minder, echt. Al snel zag ik het prachtige koraal en duizenden vissen. Elke kleur kwam voorbij. Rood met blauw, zwart met een oranje staart, geel met streepjes het hield niet op. Groot en klein. Een grote school van vier honderd zilveren kleine visjes schoten alle kanten op. En ik zag zelfs een haai (anderhalve meter lang), fantastisch.

De tweede plek, een stukje varen, werd nog mooier, want de zon brak door, en de kleuren van het koraal werden nog helderder en voller van kleur. Het mooiste vond ik het als je over het moraal zwom en dan direct daarna in een grote afgrond keek van zeker twintig meter diep, wauw. Het koraal leek wel van plastic, zoveel vormen en kleuren, niet normaal. Een van de begeleiders vertelde nog wat extra informatie over het koraal en de hele barrier reef. Deze is zo groot als heel Italië, onvoorstelbaar. En hij word ernstig aangetast door de opwarming van de aarde. Zo zonde. We kregen een lekker broodje en later koffie met brownies.

Toen kwam de laatste plek. Nu kon ik voor het eerst het koraal echt aanraken omdat het wat ondieper was. Het voelde heel hard aan, echt dus helemaal versteend. Toch waren er ook zachte planten tussenin. En ook hier weer fantastische afgronden en mysterieuze spleten tussen het koraal, en zoveel vissen, overal. Grappig, ze noemen het koraal hier precies zoals ze mijn naam ook uitspreken, kaarol...

We zagen ook nog een halo rond de zon. Een regenboog cirkel om de zon dus. Heel bijzonder, had ik nog nooit gezien. En op de terugweg zagen we ook nog een groep dolfijnen met onze boot meezwemmen. Prachtig.

Het was een prachtige dag, morgen krijgen we twee honderd foto's per mail. Ik ga kijken of ik mezelf herken, ik sta er in ieder geval ergens op. Misschien wel twee keer. Voor nu even een foto van mij in duikpak, direct hierna.

Het was mijn hoogtepunt in Australië, bij far. Benieuwd of daar nog iets overheen komt...