Langzame dag

Vandaag een slow day hier. Vanochtend na de beeldbel met Amsterdam in het zwembad gestapt, ik was helemaal alleen. Heerlijk een paar baantjes getrokken. Na het ontbijt, broodjes met ham en kaas, en melk, heb ik eerst wat reis-regel dingetjes gedaan. De Greyhoundbus gebeld, alles was goed doorgekomen en ook mijn reservering van het hostel daar klopte gewoon, fijn. Super dat ik dat nu met een simpel telefoontje kan checken. Alles ziet er nog steeds goed voorbereid uit dus.

Daarna ben ik een cappuccino gaan drinken en daar weer na een bezoek aan het Cairns museum. Het was voornamelijk de geschiedenis van deze stad, waar oorspronkelijk de Gimuy Walubara Ydnji people, een soort Aboriginals, leefden. Verder was er wat mode te zien en gelukkig voor mij ook nog wat modefoto's. Alles bij elkaar een uurtje lol, ook met twee leuke gesprekken met medewerkers van het museum, over de kunst van Vermeer en Van Gogh onder andere...

Daarna kwam ik in de Arts Gallery terecht. Fantastische kunst daar, echt heel mooi. Van alles, sculpturen, schilderijen, allemaal heel interessant. Echt mooi geëxposeerd ook, top niveau. Misschien het mooiste kunstwerk volgt hierna op mijn blog. Gauw kijken.

Op de terugweg naar Gilligan's dacht ik nog even een kado te kopen voor het huwelijksfeest van mijn nichtje Emily, die op 14 april gaat trouwen met Stefan. Wat ik wilde kopen schrijf ik niet, want misschien leest ze wel mee, haha. Maar ik kon het ook niet kopen, want mijn credit card deed het niet. Even schoot ik in de stress. Een snel bezoek aan mijn hostel en weer terug naar de galerie-winkel loste het probleem nog niet op. Ik had toch een lichte paniek. Maar na nog een keer kijken, zag ik het probleem. De limiet van mijn credit-kaart was bereikt. Dit betekent dat ik nu precies 1000 euro heb uit gegeven. Ik kon met mijn random reader op internet bankieren deze limiet verhogen. Ik kan nu weer betalen en ik was weer gerust. Zucht. Eventjes zag ik mijn mooie reis volledig vast lopen. Maar goed, we gaan vrolijk door.

Nog een kado gekocht (ook geheim) en vervolgens naar de haven gelopen, waar de Queen Elizabeth lag aangemeerd, een enorm cruise schip. Gigantisch, ik denk drie voetbalvelden achter elkaar, zeven etages hoog. Niet normaal. Te vergelijken met de Titanic, echt. Het paste nauwelijks op de foto.

En daarmee kwam mijn wandeling al weer tot een eind. Niet een hele spectaculaire dag, maar even wat rustiger aan kan ook heerlijk zijn. Vanavond vroeg naar bed, om 6.00 u wil ik morgenvroeg gaan lopen naar het treinstation om de hoek, waar de Greyhoundbus me om 7.00 u naar Townsville gaat brengen. Dat morgen hier.