Onder een Berg aapjes

Gisteren en vandaag een beetje quality time gepakt. Gisteren anderhalf uur met Charlie rondgelopen. Charlie is een klein Vervet aapje die aan zijn kin is gehecht, omdat hij daar op gebeten heeft. We dragen hem dus de hele dag bij ons, en gisteren was ik aan de beurt. Wat een schatje. Zo'n grappig klein kopje. In totaal ongeveer 15 centimeter groot. Hij hangt dan in een klein schortje wat je omknoopt, maar het werk gaat wel gewoon door. Ik moest onze Hide, onze hangplek, schoon maken. Makkelijk en rustgevend klusje, en Charlie keek mee. En net heb ik eerst drie kwartier in de kooi van de Baboons gezeten, Monty. De apen klauterden en klommen over me heen. Met een poepshirt aan, want ze pissen en poepen over je heen. Je moet wel je bril af doen, en je petje, want die is dus anders meteen weg. Willemijn ontdekte dat vanochtend ook weer. De apen grepen door het hek heen haar bril, en deze eindigde in zes zeven stukken. Ze heeft gelukkig een reserve meegenomen. Na Monty hebben we, Willemijn en een nieuw jong meisje Valeria en ik ook nog een uur met de kleine Vervets gespeeld in Georgie. Het was een heerlijke middag, met een fantastische douche er na. Ik douche hier een soort van buiten. De douche heeft geen dak. Het water is wel super warm. Lekker. Hoogtepunt van de dag.

Gisteren is Esther gekomen. Ze komt uit Nederland en is 49 jaar. Dat is dus wel fijn omdat de afstand met de veel jongere andere vrijwilligers er toch nog steeds wel is.

Gisteren het kleine stenen meertje van de ganzen schoon gemaakt. Ze waren er allebei zo blij mee, die ganzen dus. Ze sprongen er gelijk in om zich schoon te maken. Het was ook behoorlijk vies. Samen met Lotte, Charlotte en Valeria. Ze komt uit Colombia.

Verder weer een paar aapjes in de nacht gehad. Angel en James, en opnieuw die drie anderen die ik al eerder had. Ze mogen alleen niet meer uit hun houten hokjes, omdat ze meer moeten slapen. Toch wel een beetje jammer. Alleen als ze huilen mogen we ze melk geven.

Vanmiddag hebben we een grote berg bananen die vanuit een vrachtwagen op de grond waren gegooid in kruiwagens naar een opslag gebracht. De deurtjes open en vullen maar. Totdat we er aan het eind achter kwamen dat een deurtje naar binnen open draaide, en daar lag dus net die hele berg bananen voor. Niet heel erg slim.

En de afgelopen dagen de Monty schoon gemaakt. Leuk dat ik nu inmiddels precies weet hoe ik dat doen moet. Het gaat dus steeds gemakkelijker en sneller. En gisterenavond hebben we met bijna de hele groep vrijwilligers rond het kampvuur gezeten. Kortom heerlijke warme en volle dagen hier. Ik hou het hier nu even bij, een korte dus deze keer. Het is weer etenstijd...