Mooi, mooi, mooi, wat is ze prachtig...

Een verhaaltje tikken terwijl ik Charlie en Fletcher in de gaten moet houden. Dat is nog knap lastig. Ze klimmen boven op de kooi waar ik nu in zit, en kunnen dan dus ook ontsnappen in de bomen er omheen. Ik heb nu Charlie de hele dag bij me, omdat zijn lip niet wil helen. Fletcher speelde eerst dan steeds met hem en dan ging die lip weer open. Bob wil daarom maar een vrijwilliger verantwoordelijk voor Charlie, en dat ben ik deze week geworden. Ik moet er dan ook voor proberen te zorgen dat hij goed eet de hele dag door en ik was dan ook heel blij dat hij bij de laatste weging 100 gram zwaarder was geworden. Terwijl hij daarvoor nog 50 gram lichter was geworden. Grappig om zo de hele dag met hem rond te lopen. Zittend op mijn schouder.

De laatste dagen weer met heel veel andere vrijwilligers gesproken. Heel veel met Iara mogen werken omdat ze deze week in mijn team zit. Dus gras gesneden en gemonitord. Het is super gezellig om met haar te praten. Helaas gaat ze wel eerder weg dan gepland. Ze vindt het heel vermoeiend, wat het ook is, en wil voor ze naar Indonesië reist nog een week rust nemen thuis. Maandag vertrekt ze al. Echt heel jammer. Ze wordt met de dag leuker... Ook heb ik een heel leuk lang gesprek gehad met Leonie. Maar ja, ik blijf natuurlijk net zo oud als hun vaders. Soms denk ik wel eens, ik had eigenlijk nooit mijn leeftijd moeten noemen, ach...

Een paar dagen geleden hadden we bezoek van een groep studenten uit België, ongeveer 30, met 3 leraren. Grappig om hen onze mooi plek te laten zien. En ik kon weer even Nederlands praten. We voelden ons als vrijwilligers wel een beetje bekeken en bijna zelf als aapjes. Vooral door al die camera's die ze hadden meegenomen.

Ik krijg nu ook Rosie erbij om op te passen... Dit is de tijd dat iedereen wil douchen, en dan zijn de anderen natuurlijk blij om de aapjes af te geven. Nou ja, ze zijn ook zo leuk en lief. En voorlopig dus nog niet ontsnapt.

Ik ben hier bezig met scheldwoorden leren aan Emma. Klootzak, eikel, mafkees. Zo noemt ze mij dus als ik haar tegenkom, en ik noem haar dan trut of miep. Erg grappig. Ik heb haar wel verteld dit niet te doen met die Belgen erbij, want dat kunnen ze natuurlijk verstaan. En als ik Leonie tegen kom doen we altijd een rondje met de armen in elkaar gehaakt. Net als ik met Marie deed. Overigens heb ik Emma ook mooi en lelijk geleerd. We houden het wel positief.

Maandag is Marie vertrokken. We hebben haar als afscheid een handschoen, of eigenlijk twee, gegeven met teksten erop. Marie monitoren in het vliegtuig, sitting, sitting, sitting, eating, sitting, sitting, shitting, sitting. En dinsdag is Willemijn vertrokken. Zij kreeg van Nico en mij een citroen, een paprika en een banaan met getekende gezichten erop. We hadden in ieder geval veel lol in het maken er van en ze vond het ook grappig. Wel jammer dat ik precies op het moment dat ik Marie wilde uitzwaaien iets voor Bob moest doen, een zware ijzeren balk wegdragen. Ik heb haar wel nog een knuffel gegeven en dinsdag een lange email geschreven. Helaas nog zonder antwoord.

Ik vind de groep een stuk leuker geworden. Ik heb met veel meer vrijwilligers leuke gesprekken en soms doen we een leuk spel, zoals Uno en liegen gisteren. Met Nico trek ik nog steeds het meeste op. Dat is toch wel een maatje geworden. Hij zal er ook zijn tot volgende week zondag, als ik vertrek. Ik heb hem aangeboden om bij mij te komen wonen, maar daar denkt hij nu nog even over na. Voorlopig woon ik dus nog steeds alleen. Heerlijk.

Ik heb net mijn eerste en tweede tocht na mijn verblijf hier geregeld. Dat was echt heel makkelijk. Een telefoontje naar de Bazbus, de organisatie die me gaat vervoeren en een telefoontje naar twee hostels. Een in Johannesburg, en een in Drakensbergen. Ik ga dan zo in zes etappes door het land naar Kaapstad toe. Erg benieuwd hoe dat zal zijn. Jullie gaan het lezen. Eerst hier nog 10 dagen rond lopen, en een beetje lol maken.

Net weer boodschappen gedaan, biertjes en yoghurt en mangosap. Achter in een pick-up auto. Ook dat is zo heerlijk leuk, met onze haren vol in de wind. Wel met mijn bril in de hand, want die mag ik niet verliezen.

En we hebben weer heerlijk gegeten. Ook hebben we een typisch Zuid Afrikaans gerecht gemaakt, genoemd potje. Je stopt een klein potje vol met groente, vlees, aardappels en pasta en zet dat dan een uur op het vuur. Echt heerlijk was dat. En ondertussen hadden we weer een talentshow. Ik heb met Nico het optreden gedaan dat ik staand achter hem met mijn handen door zijn mouwen van zijn t-shirt hem yoghurt geef, en daarna zijn tanden poets... En dat zijn handen dan met mijn schoenen aan zijn voeten zijn. Een groot succes.

Kortom, ik zit er nog steeds lekker in. Alles vooral echt heel erg relaxed. Iedereen is zo leuk, en Iara nog net ietsje meer... Bijna tijd om die kleintjes aan het babyteam te geven en weer te gaan douchen voor het eten.

Iedereen mijn groeten. En bedankt weer voor het lezen.

Oh ja, Maciek, Breaking Bad, gekomen tot aflevering 9 nu, Tuco is net dood...