Aftellen

Mijn laatste dagen hier, een vreemd gevoel. Ik had zo graag nog langer gebleven, maar ja, het is natuurlijk ook leuk om het land nog verder te gaan zien. De kans dat ik hier nog terug kom is vrij klein, omdat ik voor een volgende reis waarschijnlijk toch liever weer een ander land zal kiezen. Maar deze plek zit voor altijd in mijn hart. Ik denk dat ik zelfs Charlie ga adopteren. Je moet dan een klein bedrag doneren en je e-mail geven. Als er dan grote veranderingen zijn, of als ze hem zelfs gaan vrij laten, word je op de hoogte gehouden. Wat zou dat fantastisch zijn om thuis te lezen.

Charlie is inderdaad een beetje aangekomen. Het meetapparaat telt alleen in stappen van 50 gram, en hij zit nu op 550 gram. Nico heeft dus goed zijn best gedaan de laatste dagen om hem zoveel mogelijk te laten eten en drinken. Een perfecte vader voor onze kleine held.

De Quarantine deze keer in 50 minuten met Kaitlin gedaan. Een beetje een verlegen meisje, waar we er nog twee van hebben nu. En in de morgen weer de Monty. Ellie was nu de teamleider, en ik denk dat ze een beetje zenuwachtig was, want ze gaf wel heel veel instructies en uitleg met opdrachten. Een beetje irritant soms. Meestal tel ik dan even tot tien. Maar ik kon me toch een keertje niet inhouden. Maar uiteindelijk hebben we alles goed afgerond, en alles was schoon, en dus prima. Jullie hebben het wel gelezen, het is veel schoon maken hier. In een dierentuin als dit is natuurlijk ook veel viezigheid. Elke dag wordt hier alles schoon gemaakt. Wij doen dus de Monty, de Georgie, de Clinic, de Hide, de Babykitchen en natuurlijk de Foodprep, als al het eten voorbereid en gegeven is. En de werkers van Bob maken de rest schoon. De keuken, de toiletten en douches bijvoorbeeld. Het blijft natuurlijk moeilijk om het de hele dag ook schoon te houden, maar we doen ons best.

Gisteren moesten we ook het einde van de goot hier schoon maken. Daar dus waar al het vieze water naartoe stroomt midden in het bos eigenlijk. Dat was ook een zeer smerig klusje. Laat ik dat nou net super leuk vinden. Niemand begreep het, maar ik hou heel erg van klusjes waarvan je meteen kunt zien wat je doet. Ik was natuurlijk toen in India ook verantwoordelijk voor de goot en riolering. Heerlijk scheppen en vies worden. Top!

Volgens mij heb ik mijn awards helemaal niet meer genoemd, de eerste nog wel, de grootste Mobking. De andere weken was ik de beste vader voor Charlie, de beste danser bij de bonfire, een kampvuur wat we hier 's avonds soms doen, de beste Vervet-paparazzi en de blijste vader weer van Charlie omdat hij zo gegroeid was. Volgens mij vergeet ik nu nog een week... Benieuwd wat zondag mijn laatste award wordt. Zou misschien iets met die goot kunnen zijn.

Maciek, gisteren heeft Nico me alles uitgelegd van precies dat spel wat jij ook altijd speelt, de Dungeon Master heet het toch? Hij is een groot fan. Misschien moet ik ook eens een poging wagen. Klinkt heel creatief en spannend.

Morgen weer naar ons wekelijkse restaurant, Crawdaddy's. En ook morgen gaat er een groepje voor een dag naar het Krugerpark, wat ik dus toen in twee dagen heb gedaan. En dus voor de achterblijvers wel ietsje meer werk. Komt helemaal goed.

Morgen komen er ook weer nieuwe mensen. Een ervan is de vriendin van Ben. Hij is natuurlijk heel blij haar weer te zien. Ze kennen elkaar van een eerdere keer hier. Benieuwd hoe zij zal zijn. Ik geloof dat ze uit Noorwegen komt en in Spanje woont, zo iets... Ze heet Evita.

Nog weer een korte email van Marie gekregen. Ik heb haar mooie vorige mail nu denk ik al 20 keer gelezen, en iedere keer raakt hij me weer. Wat een prachtige mail, zoals ik al schreef. Morgen krijgt ze weer een nieuw antwoord van mij. Leuk om met haar in contact te blijven.

En zo verstrijkt de tijd. Ik zou nog steeds zo graag voor altijd zo willen leven, al blijft dat vroege opstaan toch elke morgen wel weer heel zwaar, zeker in combinatie met het warme weer. Een samenleving als dit met leuk werk en vooral veel leuke mensen om je heen. Natuurlijk geniet ik ook nog elke dag op Dillenburg met mijn geweldige collega's en de cliënten, maar alleen thuis zijn is toch wel heel anders dan hier wonen deze zes weken. Misschien dan maar weer snel op zoek naar een nieuw project... Dat later. Eerst nog even genieten hier.