Drakensbergen

Een ongelooflijke frustratie... Ik moet een gigantische lange lap tekst nu helemaal opnieuw tikken, omdat ik op een verkeerd knopje heb gedrukt... en ik kan de woorden echt nergens meer vinden. Rustig blijven. Nou daar gaan we dan maar.

Om 6.00 u opgestaan, lekker gedouchet en op tijd ontbeten, omdat ik om 7.30 u klaar moest staan voor de eerste rit van de Bazbus, dat had ik zelf gisteravond met de chauffeur die toevallig in Brown Sugar was afgesproken. Maar die kwam vervolgens pas om 8.15 u opdagen. Ik weet het, ik moet niet met mijn Nederlandse punctualiteit hier rond reizen, en drie kwartier valt natuurlijk ook eigenlijk best mee. In India is dat zelfs ruim op tijd.

De reis verliep verder heel voorspoedig. Er zaten nog twee andere meisjes in de bus, en onderweg pikte hij er nog een jongen op. Om 13 u ben ik aangekomen in een prachtige groot hostel, Ampitheatre in de Drakensbergen. Ik heb er een gedeelde kamer, maar voorlopig zit ik er nog alleen. Ik geloof dat er zo wel nog een paar anderen bijkomen. Er is hier een zwembadje waar ik net in heb gezwommen en ik heb me opgegeven voor het avondeten. Kortom, een heerlijke plek, middenin een wijds landschap. De bergen waren onderweg ook prachtig om te zien. Alles nog steeds top dus. Het land blijft me verbazen.

Gisteren een rustige dag genomen. In de ochtend met een e-mail mijn hele reis bij de Bazbus geregeld. Een kort gesprek gemaakt met een Duits meisje dat ook een project had gedaan in Kaapstad (op een boerderij) wat ze helemaal niet leuk vond. En ze gaat er volgende week weer naar terug, nog tot augustus... Ik heb haar Riverside geadviseerd. Daarna naar een modern winkelcentrum gelopen, waar ik een heerlijke wrap heb gegeten. Er voor gekozen toch niet naar een film te gaan. En toen terug in de hostel moest ik toch nog een aantal telefoontjes plegen voor mijn reis om een paar hostels te boeken. Ik had bij mijn simkaart voor een dag 200 rand (15 euro) gratis bellen gekregen, en dus wilde ik daar nog graag gebruik van maken. Toen was dus mijn hele reis rond. Maar net heb ik toch nog mijn hostel in Durban veranderd, omdat ik eerst in een heel afgelegen plek zou zitten, in een surfersdorpje, een beetje saai voor drie dagen. Ik heb nu de Happy Hippo geboekt in het centrum. Ik hoop dat dat wat leuker is.

Ik ben heel blij met dit bussysteem. Het is handig, makkelijk en vooral heel veilig. Op andere reizen ging ik altijd maar gewoon. Ik zocht een bus of een trein en als ik dan ergens aankwam een goedkoop hotel. Nu heb ik dus alles precies uitgestippeld. Ik heb een lijst met betaalbare hostels, en contact via e-mail en telefoon met de organisatie van de Bazbus. Het enige is dat het wel 314 euro kost, maar dat heb ik er zeker voor over. Echt een ideale manier van door dit grote land reizen. En onderweg ontmoet ik misschien ook nog andere backpackers. Ik ben blij.

Hier net met een paar Nederlanders en een Zwitserse gesproken. Het is wel erg rustig verder. Ik heb het idee dat dit niet de drukste tijd in het seizoen is.

Morgen wil ik hier een hiking tour gaan doen. Ik moet zo wel gaan beslissen of ik dat in een groep ga doen, of toch alleen. De groep kost me wel wat meer, ongeveer 50 euro. Ik denk dat ik toch maar alleen ga. Eerst nog maar eens goed navragen wat precies het verschil is. En wat er dan te zien is.

Ik heb nog een laatste dingetje van Riverside, namelijk mijn afscheidskado voor Bob. Toen Trymore me ophaalde om mijn tas op te pikken, gooide ik de deur van zijn auto te hard dicht, zodat de achteruitkijkspiegel eraf viel. Daar was Trymore, en later Bob, niet zo heel blij mee...

Zo nu staat zo'n beetje het hele verhaal er weer opnieuw in. Natuurlijk vergeet ik nog wat, maar dat is altijd zo. In mijn volgende verhaaltje kom ik daar dan op terug.

Voor het eten misschien eerst nog een kleine wandeling maken.

Breaking Bad tot het eind van seizoen twee inmiddels gezien. Het blijft boeien.