Johannesburg

Aangekomen in metropool Johannesburg. Al weer zo'n grote, vieze en chaotische stad zoals ook bijvoorbeeld Bangalore en Jakarta waren. De busreis verliep voorspoedig. Om 8.30 u redelijk op tijd vertrokken vanuit Tzaneen. En daarvoor om 7.30 u vanuit Riverside. Wat was het moeilijk om afscheid te nemen van al die mooie mensen daar. De tranen stonden letterlijk in mijn ogen. Om iets over 7 heb ik een rondje gemaakt langs alle kooien en plekken om iedereen een laatste knuffel te geven (Nico een blaadje gegeven met daarop I'm so sad to leaf you erop), en daarna afscheid genomen van Jess, die nog even snel twee boterhammen voor me smeerde, en Bob. Van Lynne had ik gisteravond al afscheid genomen, omdat zij overdag wat later begint. En toen was het project echt helemaal voorbij.

Gistermiddag na mijn verhaal nog even bij Bob en Lynne thuis geweest. Zij wonen 300 stappen (Lynne heeft ze echt geteld) van het park. Wat een prachtig huis hebben ze, ongelooflijk. Natuurlijk heeft Bob een mooie barbeque en zelfs een klein zwembadje. Echt heel leuk om te zien, en vooral hoe trots ze er zijn. De zaken gaan goed, zo te zien... Met Bob nog even door gepraat. Vooral over politiek, waar hij een hele duidelijke mening over heeft. Sinds 1994 wordt Zuid Afrika geregeerd door de zwarte ANC, en daar is Bob niet zo heel blij mee. Dat is nog zacht uitgedrukt. Hij is het met Donald Trump eens dat het een echt shithole country is geworden. Met veel corruptie en geweld. Ik weet niet zeker of ik al zijn verhalen precies moet geloven, maar dat dit mooie land in verval is is wel duidelijk. Er is veel armoede en werkeloosheid. Maar ja, of het nou met de blanke regering hiervoor nou heel veel beter was, weet ik ook niet. De apartheid is een soort van verdwenen, maar echt goed samen leven doen beide bevolkingsgroepen nog steeds niet. Er is nog veel te doen hier. Op 8 mei hebben ze weer verkiezingen. De hele stad hangt hier vol met posters van politici. Waarschijnlijk zal de ANC wel weer winnen. Dat vreest Bob dus ook. Hij vertelde dat Riverside al 137 keer is overvallen...

Hoe zijn de verkiezingen in Nederland verlopen? Ik heb die helaas niet gevolgd. Wel hebben Hugo en Nico gisteren Ajax - PSV gevolgd. Hugo is een grote PSVer en hij was dus niet blij met de uitslag, 3 - 1, geloof ik. Ik kon hem dus de hele avond hiermee een beetje pesten...

Mijn laatste award is die voor de kinderachtigste geworden, omdat ik aan Nico teamleider had gevraagd voor aardbeienijs. De teamleiders kopen soms ijs voor ons. Ik had dit voor de grap een beetje dreinend als een klein kind gevraagd, vandaar. De talentshow ging niet door deze keer, maar Bob bedankte me wel nog voor de hele groep aan het eind van het eten voor mijn harde werken. Heel mooi om zo zijn dankbaarheid van hem te horen en ook kreeg ik een applaus van alle vrijwilligers. Heel mooi. Ik was ontroerd.

Vlak voor ik ging slapen, net nadat ik mijn tas had ingepakt, kwamen Nico, Nico en Hugo nog met ontbloot bovenlijf om me een knuffel te geven. Nadat ik natuurlijk ook zelf mijn shirt had uitgetrokken. Heel lief.

Ik zit dit nu te tikken op mijn tablet in hostel Brown Sugar. Ik heb een mooi klein houten huisje om de komende twee nachten te slapen, de olifant. Ik kwam aan op een groot busstation, super druk en chaotisch weer. Ik kon eerst geen telefoon vinden, omdat ik had afgesproken dit hostel te bellen als ik aan kwam, zodat ze me konden ophalen. Dus heb ik op het station in een klein winkeltje een nieuwe simkaart gekocht, en nu kan ik dus wel zelf bellen hier met mijn eigen mobieltje. Dat is erg handig. En ik kon het gelijk al gebruiken dus. Het was even zoeken waar de auto me zou oppikken, maar toen ze me later terugbelden had ik de auto vrij snel gevonden. De rit hier naartoe ging vrij langzaam omdat het hele verkeer vast stond. Het was echt heel druk overal. Maar goed, ik ben er. Echt een hele mooie plek. TV, ontbijt morgenochtend, ik kan koffie pakken, een goede douche, van alle gemakken voorzien. Eens gaan kijken wat ik morgen ga doen. Ik denk in ieder geval een keer uitslapen. Dat is echt zo lang geleden...

En nu eerst wat eten. Er zijn niet heel veel andere gasten hier, ik heb er nu twee gezien. Straks eens kijken of ik daar een gesprekje mee kan beginnen.

Leuk al die reacties weer. En ook eentje van Willemijn, wat leuk dat jij ook mee leest. We hebben nog heel vaak aan je gedacht. Iedere keer als Nico zijn telefoon aanzet ziet hij jou. We hebben je humor echt gemist. En leuk dat Dillenburg nog steeds zo meeleeft. Voor iedereen daar weer heel veel groeten. En Tineke en Cees. Jullie hadden gelijk, het is een heel interessant land. Blijf me volgen de komende weken... D, dank je voor de tips, ik zal voorzichtig doen...