Hiking

Net terug van een geweldige vier en een half uur durende hike door Maloti Drakensberg Park. Ik heb toch voor de solo hike gekozen. De reden hiervoor was niet het geld, maar dat in de groepshike tenminste twee hele enge smalle laddertjes naar beneden zaten, een van twaalf meter hoog, en een van zelfs twintig meter hoog. Alleen bij de gedachte hiervan alleen al, scheet ik van angst in mijn broek. Dus voor de solo gegaan, en dat was een topkeus. Het was niet eens een solo wandeling, want ik heb er voor gekozen met een gids te gaan, om vooral zo een gevreesde verdwaling te voorkomen. Sizwe heeft me keurig door een adembenemend landschap begeleid. Ongelooflijke vergezichten en prachtige bergen. De een nog hoger dan de ander. Onderweg praatte Sizwe aan een stuk door. Hij vertelde over Protea, de nationale bloem, en Yellow wood, de nationale boom, en hij benoemde alle bergen. De Lions mountain, de Sleeping beauty, Tortoise mountain, Crocodile mountain, Frog mountain en de hoogste, de Mont aux Sources. Het was heerlijk kletsen met hem, ook over zijn familie en zijn werk. Kortom een hele gezellige en interessante wandeling. Het begin was wel nog vrij pittig, omdat het vrij stijl omhoog ging, maar dat had als voordeel dat het laatste gedeelte juist omlaag ging natuurlijk. Onderweg zagen we ook een paar mooie watervallen en zelfs twee gevaarlijke slangen. Als je ze met rust laat, niets aan de hand. Al met al een vermoeiende maar wel heel bevredigende wandeling. Ik had een lunchpakketje meegekregen en zelf wat water gekocht, en ook dat was een goede beslissing. Het hele geintje heeft me wel ongeveer 70 euro gekost, maar dat was het waard. Ik heb net weer geprobeerd een foto te plaatsen, maar drie keer raden, dat is natuurlijk weer niet gelukt. Mijn tablet blijft eigenwijs. Ik ga het vanavond nog eens proberen.

Gisteravond nog een beetje nagepraat na het heerlijke avondeten met een paar Zwitsers, een Duitser en een Nederlander, die ik al eerder noemde. Het blijft leuk om over reizen, wat je hebt gedaan en gezien, en waar je nog heen wilt, te praten. Iedereen heeft natuurlijk dezelfde instelling en zit vol met verhalen. Verblijven in hostels is zo ook leuker dan in hotels, omdat je daar nauwelijks andere gasten spreekt, is mijn ervaring.

Onderweg van mijn hike nog in de auto meer landschappen gespot die ik graag had vastgelegd met mijn camera. Morgenochtend eens gaan proberen om dat met een gehuurde mountainbike te gaan doen.

Nu even chillen, misschien wat gaan liggen.

D jouw vraag, om mijn project te vergelijken met mijn andere projecten. Riverside was denk ik het best georganiseerde project van allemaal. Ik voelde me er het meest gewaardeerd en het meest nuttig. Misschien heb ik in Ecuador in Yana Cocha nog wel de meeste lol gehad, maar hier in Zuid-Afrika was het ook zo gezellig en leuk. Er waren heel veel andere vrijwilligers, en ik heb met zo veel leuke mensen gesproken. Kortom gewoon een geweldige ervaring. Ik vind dit soort langlopende projecten leuker dan de vijf kortlopende projecten die ik ook heb gedaan. Het komen en gaan van vrijwilligers is soms moeilijk, maar ook leuk. In kortlopende projecten heb je een vaste groep voor bijvoorbeeld twee weken. Ook leuk, maar zoals in Riverside, ontmoet je natuurlijk veel meer mensen. En ik vind het ook leuker om ergens net even wat langer te blijven. Je weet dan meer wat er van je verwacht wordt, en hoe alles verloopt. Riverside zal dan ook zeker niet mijn laatste project zijn...