Ode aan Sonja

Het wordt tijd voor een kleine ode aan de liefste vrouw in mijn leven. Mijn lieve Sonja. Sommige van jullie meelezers hebben haar al eens gezien, (soms alleen op een foto), maar veel van jullie kennen haar nog niet. Daarom een korte beschrijving van wie ze is:

Sonja is geboren op Java, maar al vanaf haar 8e levensjaar in Nederland. Ze spreekt dus perfect Nederlands, met zelfs een beetje een Amsterdams accent, grappig. Ze heeft twee kinderen, Elise van 26 jaar en Paul van 24 jaar, beide dus al het huis uit. Haar werk is de boekhouding doen van de opleiding ouderen geneeskunde in Amsterdam, waar ze dus ook woont. Ze heeft een leuke zus en een leuke, grappige moeder, waar ze een perfecte mantelzorger voor is, mooi hoe ze dat doet. Heel respectvol.

Ik ken Sonja van een dating site, waar ze mij een berichtje stuurde. Dat was op 22 november 2022, en sindsdien zijn we elkaar nauwelijks uit het oog verloren. Hier in Australië hebben we zelfs meer contact dan ooit. We bellen beeld via what's app, soms zelfs twee keer per dag, dan kan ik haar mooie lach zien. Sonja is altijd vrolijk, en daardoor ik ook. Verder spelen we samen Wordfeud, en mailen we elkaar. Tussendoor kunnen we dan ook nog appen. Bizar eigenlijk, nu ik het zo opschrijf, zo veel contact, maar ik geniet van elke minuut met haar, op welke manier dan ook.

Sonja is zo leuk, lief en attent. Ik kan haast niet wachten om haar weer in mijn armen te nemen op Schiphol, 22 maart. Ze geeft mijn verblijf hier kleur. Ik denk heel vaak, oh, dat ga ik vanavond aan Sonja vertellen. Ze krijgt dus de 2.0 versie van deze blog. Als je echt alles wil weten, bel Sonja.

Sonja is snel, betrouwbaar, geïnteresseerd, betrokken en ze heeft heel veel energie. Ze zit vol gezelligheid en verhalen. En ik vind het ook zo leuk om lief te zijn voor haar terug... Ze maakt me blij.

Liefste, want natuurlijk lees je gespannen mee, (ik heb haar verteld dat ik deze ode schrijven ging) je bent een fantastische vrouw voor mij. Samen met jou is het leven mooi. Ik kijk nu al weer uit naar onze volgende beeld bel, later.

Met mijn ogen dicht

kan ik alles zien

wat er niet is, je

lach, je gezicht

en is het net of ik

je niet meer mis

(Lars van der Werf, uit de bundel, Elke dag een zoen, die ik heb gekregen van Sonja)

Natuurlijk willen jullie graag weten hoe ze er dan uit ziet. Daarom nog een foto van ons samen.