Even een korte

Een korte update even. Het is mijn vrije dag, ik doe het vandaag rustig aan. Ik heb niet heel veel spectaculairs te melden, maar mijn verhaaltje van gisteren telt wel voor twee.

Karolien, antwoord op jouw kleine dierenvraag. Het sterft hier van de muggen. Dat kan ik zien aan al mijn muggenbeten (te veel, vooral op mijn sexy benen), maar eigenlijk nauwelijks horen. Ik heb pas een paar keer een hoog zoemtoontje gehoord. Er zijn ook veel irritante vliegen. Af en toe geef ik er een een draai om de oren. Pets. En in de dierentuin hebben we natuurlijk ook insecten. Er is een bak waar we krekels in bewaren, die we aan de salamanders en hagedissen voeren. We geven ze met een pincet. Hap, slik, weg. Verder andere kleine dieren, heel veel mieren, onzichtbare bacteriën op te veel plaatsen achter de schermen (er wordt te weinig schoon gemaakt) en kleine vlugge muisjes. En daar bovenop al die kleine diertjes die je nauwelijks ziet.

Ik ben hier natuurlijk weer in gevecht met de eeuwige techniek van alle moderne fratsen (tablet en smartphone). Als ik terug ben ga ik een beginnerscursus computeren volgen. Ik loop te vaak vast, of dan verlies ik weer een verhaaltje. Mijn enige frustratie hier. Maar jullie kennen mij, ik geef nooit op. Ik kom er altijd weer uit, al heb ik er soms wat krachttermen voor nodig. Gelukkig kan ik veel aan Sonja vragen, zij weet veel van computers etc. En Michiel hier is er nog beter in. Dus dan vraag ik het maar weer als ik vast loop. Maar frustrerend is het soms wel.

Nog een dingetje, ik ben wat keepers vergeten in mijn eerdere verhaaltje: Shania, Kya en Helene. Dat ook weer aangevuld, en de eigenaar van dit hostel heet geen Brody, maar Thomas. Brody is zijn hond, haha. Ik zat in de buurt. Er hangt een briefje in de keuken, ruim al je rommel op (wat velen niet doen), ondertekend met Brody. Daarom dacht ik het. Maar dit bericht was dus uit naam van...

Gisteren bloemkool met aardappels (of is het aardappelen, D, help me out) en een schnitzel gegeten. De rest hier eet veel brood en pastas. Ik durf wel te zeggen dat ik het net even origineler aanpak. Ach, het is geen wedstrijd.

Het zwembad in nu. Het is weer warm. Doeg.