Muttonbird Island

Om 7.15 u opgestaan, met Sonja gebeeldbeld, ontbijtje (tosti met koffie) gevonden in een café wat al om 8 u open was tegenover mijn hostel, en lekker gedoucht. Daarna moest ik wachten tot de receptie open was, om 10 u pas. Ik moest daar mijn tas achter laten, waarna een mooie wandeling begon. Langs het strand naar een boeiende kustlijn weer. Ook hier weer veel rotsen, met klotsend water, mooie bomen en natuur. Het eerste gedeelte duurde ongeveer een uur, jullie zien hier een voorbeeld van wat ik gevonden heb, en ik ging terug naar Hoey Moey, ik dronk daar een grote Sprite. Het was inmiddels behoorlijk warm geworden. Mijn t-shirt was nat van het zweet.

Toen begon mijn tweede wandeling, deze keer langs het strand de andere kant op, richting de haven. Dit was ietsje verder lopen, maar ik was er vrij snel. Ik moest nog even een kleine rivier over, dat lukte alleen bij een brug, dus moest ik een stukje omlopen. Ik kwam al vrij snel in de haven met vooral veel witte zeilboten. Ik dronk nog wat, met wat broodjes erbij in een vrij chique tent, en liep door naar Muttonbird Island. Het pad omhoog was pittig, maar het uitzicht boven spectaculair, echt heel mooi. Ik zag onder me de hele stad liggen, met een mooi zicht op het witte strand. Ik liep nog een stukje verder over het eiland in de richting van de zee en net toen ik dacht, hier ga ik niet veel meer vinden, bereikte ik een nieuw viewing point met nog mooiere rots landschappen. Prachtig. Dus ook hier maakte ik natuurlijk weer foto's. Ik plaats er dan nog maar een straks. Ook deze kustlijn verdient een plekje in mijn top twintig mooiste dingen gezien. Die krijgen jullie maandag te lezen, compleet met nog meer andere top vijfjes etc.

De wandeling terug deed ik door de stad, vrij saai. Er is hier in de stad echt niets te zien. Geen mooie pleinen, geen kerken, nul interessante gebouwen. Een dagje Coffs Harbour is even naar het strand en de haven, en je hebt alles gezien. Precies eigenlijk zoals ik het al verwachtte.

Nu komt er weer een lange tijd wachten. Maar liefst vijf uur zelfs, best lang. Over zeven uur pas gaat mijn Greyhound-bus, en over vijf uur word ik daarheen gebracht. Ik heb nu de puf niet meer om nog veel langer door te wandelen. Het is in deze hitte bijna niet te doen. Dan maar een beetje chillen in het restaurant en de bar van Hoey Moey. Ik heb weer een goede bank. Straks nog wat eten, muziekje luisteren, of een puzzeltje, ik vermaak me wel.

Mijn volgende stop is eindpunt Sidney. Daar ga ik de stad bezoeken, zondag een toer naar Blue Mountains doen en dan maandag om 19.10 u met het vliegtuig terug naar Singapore en Nederland. Dan is het weer voorbij. Maar eerst dus nog genieten van de hoofdstad. Dat kan nog heel mooi worden.