Nieuw hotel

Dag 2. Leuk om nu al zoveel reacties te ontvangen van 9000 kilometer ver weg. Blijkbaar heette deze site dus altijd al waarbenJIJ en is het niet mijn reis die die daar plotseling verandering in heeft gebracht. De verwarring komt denk ik omdat ik thuis altijd JE intikte en dat blijkt dus ook te werken. Belachelijk eigenlijk dat een taal twee woorden heeft met dezelfde betekenis. Maar goed het had nog erger gekund als ook ju en jei nog hadden bestaan...

Flauw. Nou op dit soort stukjes tekstjes zitten jullie daar in Nederland natuurlijk niet te wachten... Kom Karel, ter zake.

Ik heb gistermiddag inderdaad een nog beter hotel, eigenlijk moet ik zeggen lodge, gevonden. Deze is 5,20 euro en zowaar gewoon schoon. Blijkbaar zijn er geen hotels van 2 euro meer, zoals bij mijn vorige reis naar India. Toen ik in mijn vorige hotel thuis kwam gister, hadden ze blijkbaar ook mijn blog daar gelezen, want ineens waren ze als een gek aan het schuren en zelfs schilderen om alles nog een beetje netjes te maken. Maar ik moet zeggen, ik heb er prima geslapen, en wel 13 uur achter elkaar. Ik had natuurlijk de nacht daarvoor eigenlijk over geslagen, dus ik ben nu weer heerlijk uitgerust. En ook de douche was heerlijk en er was zelfs een gewone wc. De wc-rol had ik dan weer zelf meegenomen. Handig!

Vandaag na een heerlijk toast-ontbijtje met geweldige koffie, en Jurassic Park op mijn tv'tje in mijn nieuwe kamer, gaan kijken waar en hoe het volgende hoofdstuk hier zal gaan. En ook daar was ik al vrij snel uit. Morgenvroeg om 7 uur vertrek ik dan naar Kundapura, dat is aan de west-kust. Ik reis met een bus met relaxe-stoelen voor 6 euro. Ik zal daar 9 uur later aankomen als alles goed gaat en dan daar Praveen ontmoeten. Hij is de kampleider van mijn vorige reis naar India in 2005, waar ik altijd nog contact mee heb gehouden. Ik heb hem vanmiddag nog gebeld. Ik zag zijn enorme lach door de telefoon heen toen hij begreep dat ik het was. Het was echt fantastich zijn stem weer te horen. Morgen als ik aankom zal ik hem weer bellen om af te spreken. Dat wordt zeker een hoogtepuntje. Het is echt zo'n grappige en vrolijke man. Ik hoop dat ook zijn vriend Joy er zal zijn, ook hij was een van de leiders toen.

Verder alles rustig hier... Hoewel, dat is eigenlijk niet waar. Het is in deze stad namelijk een grote chaotische drukke puinhoop. Vreselijk veel verkeer, dat allemaal door elkaar heen rijdt. Om de straat over te steken moet je steeds zo snel mogelijk kleine stukjes rennen en dan proberen alles wat op je af komt te ontwijken. Er staat geen streep op de weg en er zijn wel zebrapaden, maar die worden keihard genegeerd. Een wonder dat er hier nauwelijks verkeersongelukken gebeuren.

Om dit tekstje te tikken weer een nieuw internetcafe moeten zoeken, want hoewel er hier genoeg zijn, werkt niet alles altijd, en is het zo wie zo erg traag. Maar goed, ik heb tijd zat natuurlijk. Grappig dingetje, ik heb deze tekst op een toetsenbord getikt waar bijna geen letters meer op staan, omdat ze versleten zijn. Maar, haha, de perfectionist in mij heeft natuurlijk voor het versturen wel nog even alles gecontroleerd en foutjes verbeterd...

Mijn volgende verhaal komt dus uit Kundapura. Ik weet alleen niet hoeveel internetcafes daar zijn...

Heel veel groeten weer.