Strand

Zondag vandaag. Een geweldige dag achter de rug.

Gisteren heeft Praveen me meegenomen naar een geweldig project hier vlakbij, waar een Nederlandse vrouw een kinderopvang heeft gebouwd. Echt ongelooflijk. Ze heet Maartje en is een fantastische vrouw. Nadat ze eerst voor FSL heeft gewerkt in een project met Praveen, is ze later terug gekomen met een zak geld die ze thuis in Nederland heeft opgehaald en heeft ze hier met hulp van andere mensen een ongelooflijk mooi groot gebouw laten bouwen met steun ook van haar broer. Het is prachtig geschilderd met heel veel muurschilderingen zoals je die ook vaak in Nederland in scholen ziet. Nu vangt ze hier 18 kinderen op met een verstandelijke en lichamelijke handicap. Hoe ze praat en dit project leidt is echt heel inspirerend. Ze loopt over van de passie en liefde voor haar kinderen. Heel erg leuk om te zien. En de kinderen zijn ook zo leuk. Ik heb natuurlijk foto's. Ik ga binnenkort als ik meer tijd heb proberen wat foto's te sturen. Ik weet alleen nog even niet hoe dat precies moet...

Praveen en zijn vrouw Reena zijn zo ongelooflijk aardig voor me hier. Praveen wil steeds overal betalen, en het is heel moeilijk om af en toe zelf voor iets te betalen. Het eten is ook erg lekker, deze morgen had Reena idly gemaakt (ik hoop dat ik het goed schrijf), wat een soort groentesoep is wat je met rijst, beetje plakrijst, eet. Gisteren heb ik met Praveen en een vriend van hem die op bezoek is uit een plaatsje vlakbij Calcutta (dat is een reis van ongeveer 40 uur bussen, echt waar) heerlijk gegeten. Daarvoor hadden we een soort snack op, gefrituurde bloemkool in een rood sausje, gobi. Dat is absoluut het lekkerste wat ik tot nu toe gegeten heb. Echt super. En ze hebben ook gewone soort Belgische friet. Dat wist ik niet.

Praveen rijdt me met zijn motor overal naar toe. Gistermiddag zijn we op het strand geweest en hebben we ook gezwommen. Zo lekker water, met een temeratuur als een hete dag in Nederland. Af en toe zie je kleine krabjes weg vluchten in kleine ronde holletjes in het zand.

Terug bij Praveen viel vervolgens spontaan de electriciteit uit. Praveen vertelde dat dit wel vaker gebeurt en het soms een dag kan duren! Deze keer was het maar een uurtje. Ik stel me voor hoe dat in Nederland zal zijn, als dit gebeurt. Het hele land zou op zijn kop staan. Hier steken ze lachend een kaarsje aan.

Ook grapig was het toen Reevan, de zoon van Praveen, hier zijn speelgoed liet zien gisteren. Het is echt een heel warm en liefdevol gezin. Raveen kan zo ongelooflijk genieten van zijn eend bijvoorbeeld met allemaal knipperende lampjes die om de 10 seconden een ei legt. Erg grappig. Mooi ventje.

Voor straks gaat Reena thuis voor mij en die andere vriend koken. Ben heel benieuwd wat het zal worden. Iets met kip begreep ik. Nogmaals het eten is hier echt fantastisch, en wat ook prima gaat is (sorry, vies woordje...) de diarree. Ik heb eigenlijk heel weinig last. Kan me van de vorige keer herinneren dat het toen echt een probleem was. Ik heb hier nog geen pilletje geslikt.

Zojuist het ticket gekocht voor morgenvroeg 9.30 uur om weer naar Bangalore terug te gaan. Heel misschien rijdt die vriend met me mee. Is op zich natuurlijk wel gezellig, een beetje aanspraak. Hij spreekt ook best goed Engels, dus.

Tot zover weer, vanuit een klein internetcafe, waar ik eigenlijk zonder paspoort niet had mogen schrijven, maar gelukkig wist ik mijn paspoortnummer uit mijn hoofd en hebben ze het geloof ik even gecontroleerd. Ik mocht dus in ieder geval toch dit verhaaltje voor jullie maken.

Oh, ja nog twee dingetjes: ik loop nu rond op nieuwe schandalen, de oude zijn gisteren gebroken en ik heb mijn petje vergeten in het restaurant van gisteren... Ach, typisch Karel, hoor ik jullie zeggen. Ik hoop 'm straks misschien toch nog op te halen.

Heel veel groeten weer.

En oh... ligt er bij jullie al sneeuw en kunnen jullie al schaatsen? Ik heb gisteren aan Praveen en die vriend uitgelegd wat dat is, sneeuw en ijs. Hebben ze hier natuurlijk nog nooit gezien...