laatste dag project 2

De tijd vliegt hier voorbij. Het tweede project is morgen afgelopen. Eerlijk gezegd net iets minder leuk dan het eerste in India. Maar er is wel weer veel gebeurd. Net vlak voor dit verhaaltje hebben we gekeken naar de buurman die kokosnootijs kan maken. Een zeer interessant proces, waarbij hij begint met het koken van de kokosnootmelk. Later maakt hij alles koud door ijs met gek genoeg zout in een bak te doen, waarin hij dan 90 minuten lang een pan met de kokosnootmelk en chocola rond moet draaien. Dan is het klaar. We gaan straks proeven hoe het smaakt.

Vanochtend was de laatste dag op de SD Aisyiyah school. De kinderen hebben traditionele spelletjes gespeeld, die wij ook heel goed kennen in Nederland. Spijkerpoepen, koek happen, maar dan met kroepoek, wat ze hier veel eten. Ook een geinig spel is het als twee kinderen met een ballon tussen hen in moeten lopen. Het leek een beetje als bij ons op Koninginnedag. En ik had weer het StiB kinderkamp gevoel. Erg chaotisch en super drukke kinderen, alleen dan niet 36, maar 400! Verder hebben de kinderen voor ons opgetreden, met een drummer, een bassist, twee meisjes op xylofoon, een aantal kinderen op blokfluit en een groepje kinderen die zongen. Ook hebben wij een liedje gezongen. Altijd is Kortjakje ziek, wat natuurlijk een klassiek volksliedje is. We hebben dan ook 4 verschillende versies gezongen. De Chinese, de Koreaanse, de Engelse en natuurlijk de Nederlandse. Erg grappig om de Aziaten in onze taal te horen zingen. En wat is het eigenlijk een vreemde tekst, onze versie... Met haar boek vol zilverwerk...

We hebben onze schilderingen in de eetzaal inmiddels ook gemaakt, en ze zijn zelfs helemaal af! We hebben erg hard gewerkt. Ik moet zeggen dat ik erg trots ben op mijn dinosaurussen landschap! Ik heb het samen met Erviyan gemaakt en de kinderen vonden het ook mooi. Het geheel is een zeer vrolijk en kleurrijke muur geworden. Een erg leuk klusje. Er was een tekenleraar die een geweldig mooie tekening heeft gemaakt van een vis met vleugels, een beetje in de stijl van vriend Jurjen. Vandaag heeft hij mij en de anderen een tekening van hem zelf kado gegeven. Erg mooie pentekeningen van fantasie figuren en dieren. Zeer interessant.

Gisteren hebben we allemaal traditioneel gekookt voor elkaar en ook voor de leraren en leraressen van de school. Mijn spinazie met mandarijn werd eerlijk gezegd niet zo heel veel gekozen... Ik denk dat iedereen het een beetje vreemd vond, wat het eerlijk gezegd misschien ook wel is. En ik had natuurlijk ook aardappelen gekookt. Er waren verder echt super lekkere maaltijden bij. Vooral de Koreanen hadden erg hun best gedaan en ook de papaya milkshake van Gege uit Taiwan was erg lekker. Erviyan had maffiaballen gefrituurd, naar eigen recept, ook erg lekker.

De dag er voor hebben we ook op school gegeten, toen ze voor ons kip hebben gebarbequed, met rijst natuurlijk. Ja, ik zei het al eerder, het eten uit Indonesie is erg lekker, maar gewoon te veel rijst.

Verder hebben we opnieuw gevoetbald, waarbij ik me lelijk heb geblesseerd in mijn rechter bovenbeen. Maar nu een dag later is het gelukkig al weer over. En ook heb ik meerdere partijtjes getafeltennist. Het is erg leuk, omdat de jongens hier uit de buurt ongeveer hetzelfde niveau hebben als ik en onze wedstrijden soms erg spannend zijn.

En dan ben ik morgen weer opnieuw alleen, met een leeg gevoel waarschijnlijk weer. Het was al met al wel weer een geweldige ervaring om hier twee weken te zijn. Je leeft even in een heel klein wereldje met erg aardige, leuke, inspirerende en creatieve mensen. Toch was het contact met de anderen en vooral de Koreanen zoals verwacht minder leuk dan de groep in India was. Ik was wel heel blij met Eddy's komst. Hoewel ik me veel jonger voel dan 38, was het verschil in leeftijd met de anderen toch wel erg groot soms. Maar ik moet zeggen ook Erviyan en de leidsters Intan en Ratri waren super aardig. Het gevoel hier was toch niet altijd top, maar goed, ik neem weer een hoop mooie herinneringen mee op weg naar het laatste project. En eerst dan nog een weekje alleen rond kijken op Oost-Java. Het volgende verhaaltje waarschijnlijk maandag uit Pasuruan...

Groeten weer!