Nieuwe camera

Neergestreken in Port Elizabeth, een aardige schone en mooie stad. Ik verblijf in Ikayalam Lodge. Een prima hostel, met een gedeelde kamer toch helemaal voor mij alleen, vlakbij het mooie strand, waar ik net mijn nog steeds pijnlijke teen weer even goed schoon heb gespoeld in het zoute water. De vrij lange wandeling van ongeveer negen uur was weer een behoorlijke belasting voor de teen. De Diclofenac haalt de pijn wel weg, maar toch voelt het nog niet zoals ik zou willen. Misschien morgen in Mosselbay toch maar een dokter zoeken.

De wandeling zelf was heerlijk. Met mijn Lonely Planet paraat, zoals de mensheid vroeger, voor de smartphone bestond, door een stad reisde, ben ik eerst langs het strand gaan lopen. Daar Bayworld bezocht, eigenlijk een slappe versie van Marine World in Durban. Dat had ik dus eigenlijk andersom moeten doen. Aquaria (klein en veel minder spannend) en veel opgezette dieren. Maar toch ook wel interessante grote levende schildpadden, pinguins, krokodillen en slangen. En ook de nagemaakte op ware grootte dinosaurussen waren zeker de moeite waard. Natuurlijk ontbrak ook een groot skelet van een opgegraven dino niet, zoals die in veel van dit soort musea te vinden zijn. Al met al dus best nog interessant. En een ontbijtje, met eerlijk gezegd een beetje rare jam en wel een goede koffie.

De volgende stop was een saai museum, en een mooi park met een vuurtoren en een grote piramide. Na ook nog een begraafplaats, die ik vaak toch wel boeiend blijf vinden, levert vaak wel een paar mooie plaatjes op, ben ik naar een kunstmuseum op zoek gegaan. Ik heb die ook gevonden, het Nelson Mandela Museum, maar heel veel was er niet te zien. Wat handwerk kunst dingetjes, en een expositie die er wel mooi uitzag, maar nog in de maak en dus nog niet te bezichtigen. Mijn kunsthart ging nog niet heel veel sneller kloppen.

Maar mijn wandeling bracht me vervolgens wel naar een interessante plek, het cricket stadion, st. George. Het viel nog niet mee om de juiste ingang te vinden, maar toen me dat toch gelukt was, zag ik opnieuw een bijzonder indrukwekkende tribune. Ook hier zou je het een slappe versie van het voetbalstadion in Durban kunnen noemen, maar ook dit stadion had toch wel een aardige sfeer. Het was wel helemaal leeg, hoewel er toch een wedstrijd werd gespeeld. Eerlijk gezegd begreep ik helaas de spelregels niet helemaal, en dan is het toch ietsje minder spannend natuurlijk.

De wandeling terug leidde me langs een winkel waar ik voor 30 euro een nieuwe digitale camera heb gekocht, want mijn oude kleine is zeker na de zandstorm op het strand net, nu echt definitief kapot. Het is wel een Nikon geworden, hoewel ik eigenlijk liever een Canon had gekocht, maar die hadden ze niet. Ik kan in ieder geval mijn komende ontdekkingen blijven vastleggen nu. Zonder steeds mijn zware grote camera te moeten meezeulen.

Nog een pasta gegeten en opnieuw een relaxte dag afgerond. Straks weer mijn tas inpakken, want morgenvroeg reis ik al weer verder. Mosselbay wordt het dan dus. Eerlijk gezegd heb ik geen idee hoe dat eruit zal zien. In ieder geval ook daar weer veel oceaan en strand. En waarschijnlijk een middelgrote stad weer.

In Kaapstad zal ik in hostel Cat en Moose, in het centrum, verblijven, D. ik zal denk ik niet heel veel walvissen gaan zien, want dit is niet het seizoen. September is geloof ik de beste tijd daarvoor. Ik ga het beleven... En jij gaat het lezen.