Eerste indrukken

Sorry, ik had eerder willen schrijven, maar er kwam even een momentje met de andere vrijwilligers tussen. Hier nu mijn eerste indrukken:

Aangekomen in Coral Beach Lodge, de plek waar ik 6 weken zal wonen. Ik slaap met Jack en Michiel op een kamer, al dachten ze hier bij de receptie nog dat ik een vrouw was. Karel klinkt in het buitenland blijkbaar een beetje vrouwelijk, ik had dat ook precies zo in Zuid-Afrika. Ik heb het voor de zekerheid nog even gecheckt, en niets aan het handje, ik kan zonder problemen tussen de mannen slapen. Wat wel een klein beetje tegen valt, is dat we niet met de groep echt samen leven hier. De vrouwen zitten twee kamers verderop. Er verblijven in de lodge dus ook veel andere gasten. Vaak zal ik ook waarschijnlijk in mijn eentje eten, al zullen we ook zeker wel met de groep hier samen eten. Er is een keuken waar we dat zelf kunnen voorbereiden. Op mijn vorige projecten werd er door een kok voor ons gekookt. Toch net even ietsje relaxter, en vooral makkelijker, maar het is niet anders.

Laat ik eerst alle namen even noemen. Michiel noemde ik al, hij komt uit België. Jack komt samen met zijn vriendin Laura uit Engeland. Sofie is een Deense vrouw en Lena komt uit Duitsland. In totaal zijn we dus met 6, ik dacht wel dat er meer zouden zijn. Het zijn wel allemaal hele aardige leuke mensen. Het zal jullie niet verbazen dat ik wel by far de oudste ben, maar dat wist ik al voordat ik kwam. Is ook niet erg, jullie weten dat ik mij ook veel jonger voel dan ik ben...

We zijn de dag begonnen met een grote bus die ons vrijwilligers en een groep toeristen naar de dierentuin heeft gebracht. Wij kregen daar een aparte rondleiding van Christina, een van de leidinggevenden van de dierentuin. Het is echt een schoolvoorbeeld dierentuin eigenlijk. Best nog wel aardig groot, met veel verschillende dieren. Koala beren, krokodillen, emoes, veel vogels, kangoeroes, muizen, slangen etc. En overal echte dierentuin bordjes met pijlen. Christina vertelde overal wat extra informatie over alle dieren, maar er kwamen bij mij zoveel prikkels binnen van alle overweldigende indrukken, dat ik alles weer vergeten ben. Belangrijkste is dat het er goed uit ziet. Tikkeltje achterstallige dingetjes, vooral als je net even van de gewone paden voor de bezoekers afloopt. Wij mogen omdat we er werken natuurlijk ook hier en daar achter de schermen kijken, en dan is het af en toe wat rommelig, maar dat herken ik ook wel van mijn tijd in Ecuador en Zuid-Afrika toen ik daar in twee zoo's werkte.

Verder is er een restaurant, een winkeltje en natuurlijk een hoekje waar wij kunnen zitten en waar we zullen eten. De tijden zijn ons ook uitgelegd, we vertrekken hier elke dag om 7.00 u, zijn dan daar om 7.15 u, werken (harken) tot 9.00 u, krijgen dan ontbijt, van 9.15 u tot 12.00 u werken (foodprep) en dan lunch tot 12.30 u, om daarna te werken tot 15.15 u en de bus terug om 15.30 u. Dat betekent dat we vanaf 15.45 u ongeveer vrij zijn. Elke week heb ik 2 dagen vrij, dat zijn deze week donderdag en vrijdag. Op zaterdag en zondag werk ik dus ook.

We hebben net de eerste boodschappen gedaan en die waren toch wel een beetje prijzig. Een glas cola in een café is 3,50 euro en mijn gevulde zak in een supermarkt met te veel keus zou in Nederland denk ik 20 euro gekost hebben, hier betaalde ik 28 euro. Ik moet dus op mijn geld blijven letten hier. Maar het is waar wat ik zelf altijd zeg, geld is het eerste wat je weer vergeet.

Snel even wat eten nu, het is al 19.35 u. Ik heb de halve tekst opnieuw moeten schrijven. Mijn tablet heeft toch weer kuren. Hij wil mijn verhaal niet plaatsen. Dus daarom toch maar weer met de smartphone... Gelukkig had die wel de helft van de tekst onthouden. Och och, die domme techniek altijd.

Morgen vroeg weer op om 6.10 u voor de eerste echte dag werken. Veel vragen heb ik nu beantwoord, maar nog lang niet allemaal. Jullie gaan het de komende dagen lezen. Tot mijn volgende dan maar weer.