Laatste volle dag in Wildlife Habitat

Vandaag was mijn laatste volle dag werken in onze zoo. Vrijdag zal ik er ook nog zijn, maar dan hoef ik maar even te werken, de middag heb ik dan vrij. Vandaag dus nog een keer het project. Deze keer wilde Sonia graag helpen, perfect. We hebben de laatste plekken goed opgeruimd en schoon gemaakt. Plantjes uit de grond getrokken, en veel geharkt. Het is wel zo'n beetje klaar nu. Toch zie ik steeds weer nieuwe hoekjes en gaatjes waar ik nog graag aan zou willen werken. Maar mijn tijd zit erop. Het is mooi geweest.

Op deze laatste volle dag mocht ik kiezen wat te doen. Ik heb niet voor de reptielen gekozen, dat begrijpen jullie inmiddels, het zijn de zoogdieren geworden. Dus nog een keer de koala's aaien en hun kooi schoon maken en nog een keer het eten voorbereiden voor de bettongs, soort van kleine pizzaatjes, zo zien ze eruit met banaan, champignons, maïs, appel, hondenbrokken en nog veel meer. Toch vandaag nog een nieuw klusje gedaan, takken van de eucalyptus bomen voor de koala's gezaagd en met een tang geknipt. Van tevoren vroeg Leah, mijn keeper vandaag, of ik allergisch was voor bijen en wespen, want die zitten graag in deze bomen. En al na vijf minuten was het bingo, ik werd gemeen geprikt door een kleine wesp. Au, dat deed venijnig pijn. En tien minuten later was het al weer raak. Toch niet mijn favoriete taakje wat je op de dag dat je mag kiezen het liefste doet. En ook het geven van deze planten, die heel lekker ruiken (sommige naar pepermunt) had ik nog nooit gedaan. De koala's zitten ook in het restaurant (de vrouwtjes), achter een laag glazen muurtje. Ze zijn zo lief. Je kan ze heerlijk aaien, dat vinden ze fantastisch. Prachtige beesten.

Vandaag ook afscheid genomen van Annie, onze fantastische kok in de doordeweekse dagen. Wat een lieve vrouw ook. En ook dacht ik op de weg naar de bus, laat ik afscheid nemen van Becky, de baas. Vond ze heel leuk, en ze gaf me zelfs een kleine koala knuffel, als bedankje voor mijn harde werk, zo lief. Ze vond me een interessante man. Leuk om te horen van haar, omdat ik normaal nooit echt met haar werk. Het moet haar dan dus tussendoor zijn opgevallen wat ik heb mogen doen hier voor ze. En ook nog een keer afscheid genomen van Christina. Ze had zich vergist gister, dacht dat ik vrij was vandaag. Nu kon ik haar nog een mooie toekomst wensen met haar nieuwe baby, die ze op 14 juli hoopt te gaan krijgen, spannend, haar eerste kindje.

Vanavond hebben we misschien een barbecue, het is niet helemaal duidelijk. Jason had plannen, maar we hebben er niets meer over gehoord en vandaag was hij er ook niet. Ik heb verder eigenlijk niets te eten in onze kamer.... Wel nog vandaag wat keepers op foto gezet, ik heb er al aardig wat opstaan. Mis er nog maar een paar. Hopelijk zie ik die dan vrijdag.

Tot slot nog een keer de wat kleinere (toch nog twee meter lange) zoetwater krokodillen gevoederd met René en Darcy, en bijna alle vrijwilligers. Wat een kracht hebben ze in hun kaken, niet normaal. We moesten er voor zorgen dat ze alle acht evenveel vlees te eten kregen. Goed mikken dus. Leuk om dat als allerlaatste nog te doen. Gelukkig was onze bus weer ietsje te laat, anders hadden we 'm gemist, we waren pas om 15.10 u klaar vandaag. Einde van een mooie finale dag, soort van. En nu komt als altijd de avond, met of zonder BBQ?

Morgen zullen jullie het weten. Iedereen een fijne Valentijnsdag vandaag, vol met veel plezier en mooie liefde... Ik mag nu mijn vrouwtje weer beeldbellen. Ik kom eraan schat.